Quero adicarlle esta entrada a dúas persoas moi importantes para min. Esta obra que eiquí vos presento a todos e a todas contén as dúas partes da miña alma: por unha parte a música barroca, esa á que lle teño un cariño tan grande, por tocar o instrumento que toco; por outra, a tematoloxía clásica, e unha das liñas mitolóxicas que máis me gustan.
Sei que as miñas queridas Broken Rose e a súa compañeira de viaxe Otoño saberán apreciar este guiño á infinitude de momentos que pasamos xuntas, e que esta obra contén en sí mesma. Tamén sei que gostarán da delicadeza, da pureza, dos versos e dos sentimentos desgarradores desta obra.
Así pois, para a ledicia das nosas mentes e, en especial, para o deleite das miñas amadas amigas, vai unha de Henry Purcell, da súa ópera "Dido and Eneas": Dido's Lament.
Ay por favóh *-* Creo que es la primera vez que alguien ajeno a Em (?) me dedica algo y y y y y y #Emosión ;-;
ResponderEliminarMoito amor para vós <3 <3 <3 <3
ResponderEliminar